Kraj Zaljevske krize donio je sa sobom mogućnosti da se Saudijska Arabija ponovo angažuje u sirijskom sukobu
Potpisivanjem sporazuma iz Al-Ule kriza u Zaljevu zvanično je okončana. Ukinuta je blokada Katara i otvorena je prilika za nova politička prekomponovanja.
Većina je to doživjela kao olakšanje i ublažavanje napetosti u regiji bogatoj naftom, posebno Sirijci su bili oni koji su ovo najglasnije bodrili. sirijska opozicija otvoreno je izrazila svoju nadu u obnovu Saudijske podrške, ali da li će se ta saudijska podrška ostvariti?
sirijska koalicija revolucionarnih i opozicionih snaga pozdravila je sporazum Al-Ula izjavivši da:
„Sirija očekuje aktivniju Arapsku ulogu koja će doprinijeti zaustavljanju gotovo 10-godišnjih patnji sirijskog naroda; pomoć sirijskom narodu da ostvari svoje težnje za slobodom i nezavisnošću; rješavanju ubilačkog Assadovog režima i iranskih sektaških milicija; i okončanje iranskog subverzivnog projekta u Siriji i regiji. “
Uz izbjegavanje bilo kakvog izravnog pominjanja demokratije i izbora kako bi se izbjeglo iritiranje arapskih monarhija, općenita je nada da će se sa završetkom unutrašnje krize države Zaljeva ponovno usredotočiti na Iran i njegove milicije u regiji.
Sirijska opozicija sebe vidi na čelu bitke protiv iranskog ekspanzionizma i iranskog sektaštva i očekuje obnovu Saudijske podrške
Međutim, proteklih deset godina pokazale su da su nade sirijskog naroda ostale neostvarene.
Za Saudijsku Arabiju, prepozicioniranje u vanjskoj politici uglavnom je vođeno njihovim očekivanjima od nove Bidenove administracije.
Stajalište u Kraljevini je da će Bidenovo ublažavanje pritiska na Iran prisiliti Saudijsku Arabiju da revidira svoj položaj i saveze. Na osnovu saudijske percepcije Irana kao prijetnje, kraljevina bi mogla ponovno investirati u sirijsku opoziciju kao prirodnu opoziciju iranskom ekspanzionizmu na Bliskom istoku.
Zločini koje su počinili Iran i njegove sektaške milicije u Siriji, kao i njegova neograničena podrška diktatoru Bašaru al Assadu uzrok su velike traume za mnoge Sirijce. Pošteno je reći da su Sirijci najžešći protivnici Irana, čak i više nego Izraelci. Sirijci su empatično pozdravili ubistvo iranskog generala revolucionarne garde, generala Kasima Sulejmanija.
Oblikovanje budućnosti Sirije može se pokazati vrlo vrijednim za Saudijsku Arabiju. Budući da je igrač u sukobu, kraljevstvo može artikulirati vlastite interese, percepciju prijetnje i utjecati na kreiranje politike na Levantu.
Pored suočavanja s Iranom u regiji bez ovisnosti o SAD-u, Saudijska Arabija također može ponovno potvrditi dominaciju u Arapskom svijetu. sirijska opozicija je raštrkana širom svijeta, ali i dalje ostaje povezana. Izravna politička i logistička podrška Saudijske Arabije može omogućiti da se zemlja ponovo pojavi u centru pažnje regionalnih zbivanja.
Iako je kraljevstvo predalo svoj utjecaj posljednjih godina, to bi se moglo brzo povratiti. Štoviše, opravdani razlog sirijskog naroda može također pomoći Saudijskoj Arabiji da se postavi u etički prihvatljiv ili čak povoljan položaj.
Ako kraljevstvo to kombinira s novim pristupom u Jemenu vrijednujući živote civila i poštujući zakone ratovanja, popularno mišljenje bi se moglo promijeniti – nešto za čim kraljevstvo očajnički žudi.
Saudijskoj Arabiji ne nedostaju potencijalni lokalni partneri, a njeni bivši partneri i dalje su prisutni. Od vojnih frakcija poput Jaysh al-Islama do političkih ličnosti unutar sirijske opozicije, Saudijska Arabija ima prijatelje u Siriji.
Međutim, i dalje ostaju tri prepreke
Prva su ograničenja Saudijske moći i sredstava. Oslabljena Saudijska ekonomija, hronični unutrašnji problemi, zajedno s manje-prijateljskom Bidenovom administracijom, mogli bi kraljevstvu vezati ruke.
Katastrofa u Jemenu, ograničenja i blokade na saudijske kupovine oružja i mogućnost američkih sankcija zbog kršenja ljudskih prava od strane Saudijske Arabije mogu primorati kraljevinu da se suzdrži od bilo kakvog novog angažmana.
Drugo, Saudijci su znatno smanjili svoju ulogu u Siriji i prije blokade Katara. Za vladajuću Saudijsku porodicu rješenje Katarske krize možda nije povezano ili možda neće rezultirati promjenom njihovog pristupa prema Siriji.
I na kraju, sirijsku opoziciju uglavnom podržava i štiti Turska. Turska ne štiti područja sirijske privremene vlade svojom vojskom na terenu, ali je i jedini garant sirijske opozicije u procesu iz Astane i ustavnom odboru.
Da bi Saudijsko kraljevstvo ponovo investiralo u sirijsku opoziciji, mora imati potrebne kapacitete, potrebnu volju i mora prvo uspostaviti odnose s Turskom.
Istaknuto mjesto Turske pruža i Saudijskoj Arabiji izuzetnu priliku. Umjesto da se oslanja na SAD, kraljevina može izravno pristupiti Siriji i sirijskom narodu i neće biti sama.
[custom-related-posts title=”Pročitajte još” none_text=”None found” order_by=”title” order=”ASC”]
Umjesto da svoju politiku prema Siriji gradi od nule ili koristi američke repove, Saudijska Arabija može sarađivati s Turskom i koordinirati svoje političke ciljeve.
Kako se čini da su Turska i Saudijska Arabija započele put obnavljanja odnosa, samo će kapaciteti i politička snaga ostati kao prepreka za Saudijsku podršku sirijskoj opoziciji.
Autor: Omer Ozkizilcik
